١- یک غربى معمولا بطرى آبش را از خودش جدا نمیکند. استاد هم با بطرى آب درس میدهد،و آب تنها چیزى است که غربیها به شدت میخورند و ما نه!
٢- هر چقدر ما ایرانیها یک دست جام باده و یک دست زلف یار هستیم این خارجیها کتاب در دست و هندزفرى در گوش هستند. کتاب و موسیقى دو جزء لاینفک زندگى این مردم است.
٣- در جواب پرسیدن حالشان به جاى قربان شما و نوکرتم جواب روشن میدهند و شما در جریان حالشان قرار میگیرید مثلا میگویند: خوبم، کمى مریضم، خسته ام، بد نیستم، عالى ام،....
٤- وقتى لطفى میکنید مثلا از غذایتان به کسى تعارف میکنید به جاى گفتن الهى فدات بشم و دورت بگردم خیلى واضح میگویند : تو مهربانى.... و شما روزى را تصور کنید که به خاطر کارهاى معمولى چند بار به شما گفته شده مهربان هستید ، آیا به سمت مهربان تر شدن نمى روید؟!
٥- بین مشاغل مختلف تفاوت جایگاهى نیست. پزشک از اتاقش بیرون میاید و هر مریض را شخصا صدا میکند ، استاد، روز اول میگوید من نه پرفسورم، نه sir، نه مسیو، من فقط "مت "( اسم کوچک) هستم.
٦- مردم ورزش میکنند... به معناى واقعى کلمه... نه به شرایط خاصى احتیاج دارند نه باشگاه نه وقت کافى.... با دوچرخه سر کار میروند... بارها کسانى را دیده ام که کالسکه به دست، میدویدند.... دوستى در باشگاه ، کارمندان جایى را دیده بود که وقت ناهارشان را به باشگاه مى آیند و ورزش میکنند.
٧- وقتى نگاهتان به کسى میافتاد سریع لبخند میزند و احتمالا روز خوش میگوید، ما چرا انقدر با نگاه همدیگر مشکل داریم و چرا انقدر به هم زل میزنیم؟!
٨- از چه زمانى ما کمتر در مترو و اتوبوس براى مسن ها، صندلى خالى کردیم ؟ اینجا اگر براى مسن ها و باردارهاو بچه ها صندلى خالى نکنید علنا دیگران به شما تذکر میدهند.
٩- با بچه ها ، حیوانات و طبیعت مهربان تر بودن نشان از انسان تر بودن شما دارد.
١٠-بدون ترحم و تحقیر به ضعیف تر ها کمک میکنند. کسى احساس برتر بودن به شما نمیدهد.
لطفا غربزده باشید ولى کامل ...
