انشا در مورد شب یلدا
(انشا های جدید درباره شب یلدا )
انشا در مورد شب یلدا
*****************
انشا در مورد شب یلدا
شب یلدا یکی از جشن های باستانی ایرانیان میباشد که طولانی ترین شب سال را به شب نشینی در کنار دوستان و اقوام می پردازند.
یلدا و جشن هایی که دراین شب برگزار می شود، یک سنت باستانی است. جشن شب یلدا در ماه فارسی دی قرار دارد که نام آفریننده در زمان قبل از زرتشتیان بوده است که بعد ها او به نام آفریننده نور مشهور شد.
مشاهده تغییرات مداوم شب و روز مردم رابه این باور رسانده بود که شب و روز یا روشنایی و تاریکی دریک جنگ همیشگی به سر می‌برند. روزهای بلندتر روزهای پیروزی روشنایی بود، در حالیکه روزهای کوتاه تر نشانه یی از غلبه تاریکی.
شب یلدا یا شب چله آخرین روز آذرماه، شب اول زمستان و درازترین شب سال است.ایرانیان باستان با باور این که فردای شب یلدا با دمیدن خورشید، روزها بلند تر شده و تابش نور ایزدی افزونی می یابد، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می خواندند و برای آن جشن بزرگی برپا می کردند.
شب یلدا که در اصطلاح به آن شب چله هم میگویند، یکی از کهن ترین جشن های ایران باستان است. چله بزرگ از یکمین روز دی ماه تا دهم بهمن است به طول می انجامد و آن را چله بزرگ مینامند به آن دلیل که شدت سرما بیشتر است، آنگاه چله کوچک فرا می‌رسد که دهم از بهمن تا بیستم اسفند به طول می انجامد و سرما کم کم کاسته می شود.
یلدا روز تولد مهر است. این جشن به اندازه زمانی که مردم فصول را تعیین کردند کهن است. برای در امان بودن از خطر اهریمن، دراین شب همه ی دور هم جمع میشدند و با برافروختن آتش از خورشید طلب برکت می کردند.
آیین شب یلدا، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون است که همه ی جنبه نمادی دارند و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند.
یکی از آیین های شب یلدا در ایران، تفال با دیوان حافظ است. در عده ای از مناطق ایران نیز شاهنامه خوانی رواج دارد. بازگویی خاطرات و قصه گویی پدربزرگ ها و مادربزرگ ها نیز یکی از مواردی است که یلدا را برای خانواده ایرانی دلپذیرتر میکند. اما همه ی این ها ترفندهایی است تا خانواده ها گرد یک دیگر آیند و بلندترین شب سال رابا شادی و خرسندی به سپیده برسانند.
***********
انشا در مورد شب یلدا
شب یلدا بهانه ای برای دور هم بودن است، یلدا را همچنین میتوان جشن و گردهمایی خانوادگی دانست. در شب یلدا خویشاوندان نزدیک در خانه بزرگ خانواده گرد می‌آیند. به بیانی دیگر، در سرمای آغازین زمستان، دور کرسی نشستن و تا نیمه شب میوه و آجیل و غذا خوردن و بهفال حافظ گوش کردن از ویژگی های شب یلدا است.
برگزاری مراسم یلدا، اگر بتوان نام جشن بر آن نهاد، آیینی خانوادگی است و گردهمایی ها به خویشاوندان و دوستان نزدیک محدود می شود. درکتاب ها و سندهای تاریخی به برگزاری مراسم شب یلدا اشاره ای نشده است.
امروزه شب یلدا را جشن می گیرند، یعنی آخرین شب پاییز، اولین شب زمستان، پایان قوس، آغاز جدی و درازترین شب سال. واژه یلدا سریانی و به معنی ولادت است.
ولادت خورشید «مهر، میترا» و رومیان آن را ناتالیس انویکتوس یعنی روز تولد مهر شکست ناپذیر نامند. زایش خورشید و آغاز دی را، آیین ها و فرهنگ های تعداد زیادی از سرزمین های کهن آغاز سال قرار دادند، به شگون روزی که خورشید از چنگ شب های اهریمنی نجات می یافت و روزی مقدس برای مهرپرستان بود.
در لغت نامه دهخدا درباره این سنت کهن چنین آمده است:
یلدا لغت سریانی است به معنی میلاد عربی و چون شب یلدا رابا میلاد مسیح تطبیق می کرده اند، از این رو، بدین نام نامیده اند. شب یلدا یا بلندترین شب سال اول زمستان و شب آخر پاییز است ودر بیشتر نقاط ایران دراین شب مراسمی انجام می شود و یکی از زیباترین شبها در بین ایرانیان است، دراین شب رسم و رسوم مختلفی انجام می شود، از جمله خوردن هندوانه، آجیل، و بسیاری خوراکی های دیگر تا حافظ خوانی و شب شعر.
***********
متن انشای برای شب یلدا
شب یَلدا یا شب چلّه بلندترین شب سال در نیم‌کره شمالی زمین است. این شب به زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر «آخرین روز پاییز» تا طلوع آفتاب در اول ماه دی «اولین روز زمستان» اطلاق می شود. ایرانیان و تعداد زیادی از دیگر اقوام شب یلدا را جشن میگیرند.
واژه «یلدا» به معنای «زایش زادروز» و تولد است. ایرانیان باستان با این باور که فردای شب یلدا با دمیدن خورشید، روزها بلندتر می شوند و تابش نور ایزدی افزونی مییابد، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می‌خواندند و برای آن جشن بزرگی برپا میکردند و از این رو به دهمین ماه سال دی « دی در دین زرتشتی به معنی دادار و آفریننده» میگفتند که ماه تولد خورشید بود.
ایرانیان باستان بر این اعتقاد هستند که یلدا که یکی از خدا های مرد انان است در فردای این شب به وجود می اید و خون گاو مقدس را میریزد ودر زمانی که خون آن گاو به زمین می‌رسد ریشه گیاهان در زیر زمین سر سبز می شوند ودر فصل بهار به رویت ایرانیان در می ایداو یلدا با شیطان به جنگ می‌ایستد و از مردم عادی را تحت مراقبت قرار میدهد.
یلدا و جشن‌هایی که دراین شب برگزار می شود، یک سنت باستانی است. مردم روزگاران دور و گذشته، که کشاورزی، بنیان زندگی آنان را تشکیل می‌داد ودر طول سال با سپری شدن فصل‌ها و تضادهای طبیعی خوی داشتند، بر اثر تجربه و گذشت زمان توانستند کارها و فعالیت‌های خودرا با گردش خورشید و تغییر فصول و بلندی و کوتاهی روز و شب و جهت و حرکت و قرار ستارگان تنظیم کنند.
آنان ملاحظه می کردند که در بعضی ایام و فصول روزها بسیار بلند میشود ودر نتیجه در آن روزها، از روشنی و نور خورشید بیشتر می‌توانستند استفاده کنند. این اعتقاد پدید آمد که نور و روشنایی و تابش خورشید سمبل نیک و موافق بوده و با تاریکی و ظلمت شب در نبرد و کشمکش‌اند.
مردم دوران باستان و از جمله اقوام آریایی، از هند و ایرانی – هند و اروپایی، دریافتند که کوتاهترین روزها، آخرین روز پاییز و شب اول زمستان است و بلافاصله پس ازآن روزها بتدریج بلندتر و شبها کوتاهتر میشوند، از همین رو آن را شب زایش خورشید نامیده و آن را آغاز سال قرار دادند.
از نظر طب سنتی ایران در شب یلدا باید غذا های گرم خورده شود. میوه مخصوص این شب کدو تنبل می‌باشدکه دارای طبیعت گرم میباشد. میوه هندوانه مخصوص چله تابستان میباشد نه زمستان چون طبیعت هندوانه سرد است ودر فصل گرم باید خورده شود. هم چنین کدو تنبل در تقویت قوای مغز نیز بسیار مؤثر می باشد.
***********
انشا در مورد شب یلدا
ایرانیان نزدیک به چند هزار سال است که شب یلدا آخرین شب پاییز راکه درازترین و تاریکترین شب در طول سال است تا سپیده دم بیدار میمانند ودر کنار یک دیگر خودرا سرگرم می دارند .
ایرانیان دراین شب باقیمانده میوه هایی راکه انبار کرده بودند به همراه خشکبار و تنقلات میخوردند و دور هم گرد هیزم افروخته می نشستند.
جشن یلدا در ایران امروز نیز با گرد هم آمدن و شبنشینی اعضای خانواده و اقوام درکنار یک دیگر برگزار می شود. آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون است که همه ی جنبهٔ نمادی دارند و نشانهٔ برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند، این میوه ها که اغلب دانه های زیادی دارند، نوعی جادوی سرایتی محسوب می شوند که انسانها با توسل به برکت خیزی و پردانه بودن انها، خودشان را نیز مانند انها برکت آور میکنند و نیروی باروی را در خویش افزایش میدهند و همچنین انار و هندوانه با رنگ سرخشان نمایندگانی از خورشید در شب به شمار میروند.
دراین شب فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است. حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پُری آن، آینده گویی میکنند.
این شب به زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر «آخرین روز پاییز» تا طلوع آفتاب در اول ماه دی «اولین روز زمستان» اطلاق می شود.
واژهٔ یلدا ریشهٔ سریانی دارد و به معنای ولادت و تولد است. منظور از تولد، ولادت خورشید «مهر/میترا» است. یلدا و جشن هایی که دراین شب برگزار می شود، یک سنت باستانی است.
مردم دوران باستان و از جمله اقوام آریایی، دریافتند که کوتاه ترین روزها، آخرین روز پاییز و شب اول زمستان است و بلافاصله پس ازآن روزها بتدریج بلندتر و شبها کوتاهتر می شوند، از همین رو آن را شب زایش خورشید نامیده و آن را آغاز سال قرار دادند. بدین سان در دوران کهن فرهنگ اوستایی، سال با فصل سرد شروع می شد.
یلدا شب اول زمستان و شب آخر پاییز است و آن درازترین شب در تمام طول سال است.
***********
زیباترین انشا در مورد شب یلدا
شب یلدا بهانه ای برای دور هم بودن است، یلدا را همچنین میتوان جشن و گردهمایی خانوادگی دانست. در شب یلدا خویشاوندان نزدیک در خانه بزرگ خانواده گرد می‌آیند. به بیانی دیگر، در سرمای آغازین زمستان، دور کرسی نشستن و تا نیمه شب میوه و آجیل و غذا خوردن و بهفال حافظ گوش کردن از ویژگی های شب یلدا است.
برگزاری مراسم یلدا، اگر بتوان نام جشن بر آن نهاد، آیینی خانوادگی است و گردهمایی ها به خویشاوندان و دوستان نزدیک محدود می شود. درکتاب ها و سندهای تاریخی به برگزاری مراسم شب یلدا اشاره ای نشده است.
امروزه شب یلدا را جشن می گیرند، یعنی آخرین شب پاییز، اولین شب زمستان، پایان قوس، آغاز جدی و درازترین شب سال. واژه یلدا سریانی و به معنی ولادت است. ولادت خورشید «مهر، میترا» و رومیان آن را ناتالیس انویکتوس یعنی روز تولد مهر شکست ناپذیر نامند.
زایش خورشید و آغاز دی را، آیین ها و فرهنگ های تعداد زیادی از سرزمین های کهن آغاز سال قرار دادند، به شگون روزی که خورشید از چنگ شب های اهریمنی نجات می یافت و روزی مقدس برای مهرپرستان بود.
در لغت نامه دهخدا درباره این سنت کهن چنین آمده است:
یلدا لغت سریانی است به معنی میلاد عربی و چون شب یلدا رابا میلاد مسیح تطبیق می کرده اند، از این رو، بدین نام نامیده اند.
شب یلدا یا بلندترین شب سال اول زمستان و شب آخر پاییز است ودر بیشتر نقاط ایران دراین شب مراسمی انجام می شود و یکی از زیباترین شبها در بین ایرانیان است، دراین شب رسم و رسوم مختلفی انجام می شود، از جمله خوردن هندوانه، آجیل، و بسیاری خوراکی های دیگر تا حافظ خوانی و شب شعر.
***********
انشا و تحقیق در مورد شب یلدا
شب یَلدا یا شب چلّه بلندترین شب سال در نیم‌کره شمالی زمین است. این شب به زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر «آخرین روز پاییز» تا طلوع آفتاب در اول ماه دی «اولین روز زمستان» اطلاق میشود. ایرانیان و تعداد زیادی از دیگر اقوام شب یلدا را جشن میگیرند.
واژه «یلدا» به معنای «زایش زادروز» و تولد است. ایرانیان باستان با این باور که فردای شب یلدا با دمیدن خورشید، روزها بلندتر میشوند و تابش نور ایزدی افزونی مییابد، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می‌خواندند و برای آن جشن بزرگی برپا میکردند و از این رو به دهمین ماه سال دی « دی در دین زرتشتی به معنی دادار و آفریننده» میگفتند که ماه تولد خورشید بود.
ایرانیان باستان بر این اعتقاد هستند که یلدا که یکی از خدا های مرد انان است در فردای این شب به وجود می اید و خون گاو مقدس را می ریزد ودر زمانی که خون آن گاو به زمین می‌رسد ریشه گیاهان در زیر زمین سر سبز می شوند ودر فصل بهار به رویت ایرانیان در می ایداو یلدا با شیطان به جنگ می‌ایستد و از مردم عادی را تحت مراقبت قرار میدهد. یلدا و جشن‌هایی که دراین شب برگزار میشود، یک سنت باستانی است.
مردم روزگاران دور و گذشته، که کشاورزی، بنیان زندگی آنان را تشکیل می‌داد ودر طول سال با سپری شدن فصل‌ها و تضادهای طبیعی خوی داشتند، بر اثر تجربه و گذشت زمان توانستند کارها و فعالیت‌های خودرا با گردش خورشید و تغییر فصول و بلندی و کوتاهی روز و شب و جهت و حرکت و قرار ستارگان تنظیم کنند.
آنان ملاحظه می کردند که در بعضی ایام و فصول روزها بسیار بلند می شود ودر نتیجه در آن روزها، از روشنی و نور خورشید بیشتر می‌توانستند استفاده کنند. این اعتقاد پدید آمد که نور و روشنایی و تابش خورشید سمبل نیک و موافق بوده و با تاریکی و ظلمت شب در نبرد و کشمکش‌اند.
مردم دوران باستان و از جمله اقوام آریایی، از هند و ایرانی – هند و اروپایی، دریافتند که کوتاهترین روزها، آخرین روز پاییز و شب اول زمستان است و بلافاصله پس ازآن روزها بتدریج بلندتر و شبها کوتاهتر می شوند، از همین رو آن را شب زایش خورشید نامیده و آن را آغاز سال قرار دادند.
از نظر طب سنتی ایران در شب یلدا باید غذا های گرم خورده شود. میوه مخصوص این شب کدو تنبل می‌باشدکه دارای طبیعت گرم میباشد. میوه هندوانه مخصوص چله تابستان می باشد نه زمستان چون طبیعت هندوانه سرد است ودر فصل گرم باید خورده شود. هم چنین کدو تنبل در تقویت قوای مغز نیز بسیار مؤثر می باشد.
شب یلدا یا شب چله آخرین روز آذرماه، شب اول زمستان و درازترین شب سال است. ایرانیان باستان با باور این که فردای شب یلدا با دمیدن خورشید، روزها بلند تر شده و تابش نور ایزدی افزونی می یابد، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می خواندند و برای آن جشن بزرگی برپا می کردند.
این جشن در ماه فارسی «دی» قرار دارد که نام آفریننده در زمان قبل از زرتشتیان بوده است که بعد ها او به نام آفریننده نور مشهور شد.
نور، روز و روشنایی خورشید، نشانه هایی از آفریدگار بود در حالیکه شب، تاریکی و سرما نشانه هایی از اهریمن. مشاهده تغییرات مداوم شب و روز مردم رابه این باور رسانده بود که شب و روز یا روشنایی و تاریکی دریک جنگ همیشگی به سر می‌برند. روزهای بلندتر روزهای پیروزی روشنایی بود، در حالیکه روزهای کوتاه تر نشانه یی از غلبه تاریکی.
***********
پیشینه جشن
یلدا و جشن هایی که دراین شب برگزار می شود، یک سنت باستانی است. این جشن مراسمی آریایی است و پیروان میتراییسم آن را از هزاران سال پیش در ایران برگزار می کرده اند. یلدا روز تولد میترا یا مهر است. این جشن به اندازه زمانی که مردم فصول را تعیین کردند کهن استبرای در امان بودن از خطر اهریمن، دراین شب همه ی دور هم جمع میشدند و با برافروختن آتش از خورشید طلب برکت می کردند. آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون است که همه ی جنبه نمادی دارند و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند. دراین شب هم مثل جشن تیرگان، فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است. حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پری آن، آینده گویی میکنند.
جشن شب یلدا جشنی است که از ۷ هزارسال پیش تا کنون در بین ایرانیان برگزار می شود. ۷ هزار سال پیش نیاکان ما به دانش گاه شماری دست پیدا کردند و دریافتند که اولین شب زمستان بلندترین شب سال است.
یکیدیگر از دلایل برگزاری این جشن، شب زادروز ایزدمهر یا میترا است. مهر به معنای خورشید است و تاریخ عبادت آن در بین ایرانی ها و آریایی ها به پیش از دین زرتشت بازمی گردد که پس از ظهور زرتشت این پیامبر وی را اهورامزدا تعریف کرد.
یکی از ایزدان اهورایی مهر بود که الان بخشی از اوستا به نامش نامگذاری شده. در «مهریشت» اوستا آمده است؛ «مهر از آسمان با هزاران چشم بر ایرانی می نگرد تا دروغی نگوید».
***********
تحقیق در مورد شب یلدا و آداب و رسوم شب یلدا
آیین های جشن شب یلدا
یکی از آیین های شب یلدا در ایران، تفال با دیوان حافظ است. مردم دیوان اشعار لسان الغیب رابا نیت بهروزی و شادکامی می گشایند و فال دل خویش را از او طلب میکنند.
در برخی دیگر از جاهای ایران نیز شاهنامه خوانی رواج دارد. بازگویی خاطرات و قصه گویی پدربزرگ ها و مادربزرگ ها نیز یکی از مواردی است که یلدا را برای خانواده ایرانی دلپذیرتر میکند. اما همه ی این‌ها ترفندهایی است تا خانواده ها گرد یک دیگر آیند و بلندترین شب سال رابا شادی و خرسندی به سپیده برسانند.
در سراسر ایران زمین، جایی را نمییابید که خوردن هندوانه در شب یلدا جزء آداب و شیوه آن نباشد. در جاهای گوناگون ایران، گونه های تنقلات و خوراکی ها به تبع ژیرامون و شیوه زندگی مردم منطقه بهره برده می شود اما هندوانه میوه ای است که هیچ گاه از قلم نمی افتد، زیرا شمار زیادی به این باورند که اگر مقداری هندوانه در شب چله بخورند در سراسر چله بزرگ و کوچک یعنی زمستانی که در پیش دارند سرما و بیماری بر انها غلبه نخواهد کرد.
مردم شیراز در شب یلدا به شب زنده داری می‌پردازند و برخی نیز تعداد زیادی از دوستان و بستگان خودرا دعوت میکنند. آن ها دراین شب سفره یی می گسترانند که بی شباهت به سفره هفت سین نوروز نیست ودر آن آینه را جای میدهند.
گونه های بی شمار آجیل و تنقلاتی چون نخودچی، کشمش، حلواشکری، رنگینک و خرما و میوه هایی چون انار و به ویژه هندوانه خوراکی های این شب را تشکیل میدهند.
در آذربایجان مردم هندوانه چله «چیله قارپوزی» میخوردند و باور دارند که با خوردن هندوانه لرز و سوز و سرما به تن انها تاثیری ندارد.
در اردبیل رسم است که مردم، چله بزرگ را قسم میدهند که زیاد سخت نگیرد و طبق معمولً گندم برشته «قورقا» و هندوانه و سبزه و مغزگردو و نخودچی و کشمش می‌خورند. در گیلان هندوانه را حتما فراهم میکنند و باورمندند که هرکس در شب چله هندوانه بخورد در تابستان احساس تشنگی نمی‌کند ودر زمستان سرما را حس نخواهد کرد.
«آوکونوس» یکیدیگر از میوه هایی است که دراین منطقه در شب یلدا رواج دارد و به روش خاصی آماده میشود. در فصل پاییز، ازگیل خام را در خمره می ریزند، خمره را پر از آب میکنند و کمی نمک هم به آن می افزایند ودر خم را می بندند ودر گوشه یی خارج از هوای گرم اتاق می گذارند، ازگیل سفت و خام، پس از مدتی پخته و آبدار و خوشمزه می شود.
آوکونوس «ازگیل» در اغلب خانه های گیلان تا بهار آینده یافت می شود و هر زمان هوس کنند ازگیل و تازه و پخته را از خم بیرون می آورند و آن رابا گلپر و نمک در سینه کش آفتاب می‌خورند.
بنا به روایت مردم کرمان تا سحر انتظار می‌کشند تا از قارون افسانه یی استقبال کنند. قارون در پوشاک هیزم شکن برای خانواده های فقیر تکه های چوب می آورد. این چوب ها به زر دگرگون می شوند و برای آن خانواده، ثروت و روزی به همراه می آورند.
***********
انشا در مورد شب یلدا
جشن شب یلدا
جشن شب یلدا یک جشن کاملاً زنده است و همه ی مسیحیان جهان این جشن رابا نام جشن تولد مسیح برگزار میکنند. یلدا و مراسمی که در اولین شب بلند زمستان و بلندترین شب سال برپا میکنند سابقه یی بسیار دراز داشته و مربوط می شود به ایزد مهر.
این جشن که یکی از کهن ترین جشن های ایران باستان است در اصطلاح به آن شب چله هم میگویند. چله بزرگ از یکمین روز دی ماه جشن خرم روز تا دهم بهمن که جشن سده است به طول می انجامد و آن را چله بزرگ مینامند به آن دلیل که شدت سرما بیشتر است، آنگاه چله کوچک فرا می‌رسد که دهم از بهمن تا بیستم اسفند به طول می انجامد و سرما کم کم کاسته می شود.
چله اول که اولین روز زمستان و یا اولین شب آن است تولد مهر و خورشید شکست ناپذیر است، زیرا مردم دوره های گذشته که پایه زندگی شان برکشاورزی و چوپانی قرار داشت ودر طول سال با سپری شدن فصل ها و تضادهای طبیعت خو داشتند و براثر تجربه و گذشت زمان با گردش خورشید و تغییر فصول و بلندی و کوتاهی روز و شب و جهت حرکت و قرار ستارگان آشنایی یافته و کارها و فعالیتشان را براساس آن تنظیم می کردند و بتدریج دریافتند که کوتاهترین روزها آخرین روز پاییز یعنی سی ام آذر و بلندترین شبها شب اول زمستان است اما بلافاصله بعد از این با آغاز دی روزها بلندتر و شبها کوتاه تر می شود.
اقوام قدیم آریایی جشن تولد آفتاب را آغاز زمستان می‌گرفتند خصوصاً ژرمن ها که این ماه رابه خدای آفتاب نسبت میدهند و زیاد هم بی تناسب نیست چرا که آغاز زمستان مثل تولد خورشید است که ازآن روز در نصف کره شمالی رو به افزایش و ارتفاع و درخشش میگذارد و هرروز قویتر می شود. دراین شب آتش برمی افروختند تا تاریکی و عاملان اهریمنی و شیاطین نابود شده و بگریزند و همان گونه که خورشید به مناسبت فروغ و گرمای کارسازش تقدس پیدا کرده بود آتش نیز همان والایی را نزد مردمان دارا شد.
چون تاریکی فرا می‌رسید در پرتو روشنایی آتش تاریکی اهریمنی را از بین می بردند. در شب یلدا یا تولد خورشید افراد دور هم جمع میشدند و جهت رفع این نحوست آتش می افروختند و خوان ویژه مانند سفره یی که عید نوروز تهیه میکنند اما محتویات آن متفاوت است می گستراندند و هر انچه میوه تازه فصل که نگه‌داری شده بودو میوه های خشک در سفره می نهادند.
این سفره جنبه دینی داشته و مقدس بودو از ایزد خورشید روشنایی و برکت می طلبیدند تا در زمستان به خوشی سر کنند و میوه های تازه و خشک و چیزهای دیگر در سفره تمثیلی ازآن بود که بهار و تابستانی پربرکت داشته باشند و همه ی شب را در پرتو چراغ و نور و آتش می گذراندند تا اهریمن فرصت دژخویی و تباهی نیابد. سفره شب یلدا سفره میزد است و میزد عبارت است از میوه های تر و خشک و آجیل یا به اصطلاح زرتشتیان لرک که از لوازم این جشن بود که به افتخار و ویژگی مهر یا خورشید برگزار می شد.
امروز هم ایرانیان در سراسر جهان این جشن زیبا را درکنار یک دیگر برگزار میکنند
و به خواندن شاهنامه و گرفتن فال حافظ می‌پردازند.
*****************
انشا در مورد شب یلدا مناسب برای کودکان
شب یلدا به خانه پدر بزرگ رفتیم چون او بزرگ فامیل بود و همه در خانه او دور هم جمع شدیم. هر کسی از فامیل کلی خوراکی خوشمزه خریده بود و با خود آورده بود.
مادر بزرگم هم انار و هندوانه خریده بود و وقتی ما به خانه ی او رسیدیم همگی کمک کردیم تا انارها را دانه کردیم.
مادر و مادر بزرگم هندوانه ها را بریدند و بعد همه ی وسایل را در سفره چیدیم، و کم کم بقیه مهمان ها که خانواده ی عموها و عمه هایم بودند هم رسیدند.
همگی دور سفره جمع شدیم و بزرگ ترها از خاطرات دوران کودکی و جوانی تعریف کردند و ما خندیدیم.
پسر عمویم خیلی خوب شعر می خواند، بقیه از او خواستند که برای همگی ما فال حافظ بگیرد و او اول یک فال دسته جمعی گرفت و بعد برای کسانی که دوست داشتند فالشان مخصوص خودشان باشد، هم فال گرفت و معنی کرد و شعر را برای آن ها خواند.
هر چند دقیقه یک بار بزرگ تر ها به ما تذکر می دادند که خوراکی ها را با هم قاطی نکنیم چون دل درد می گیرم و مریض می شویم اما بعضی از بچه ها گوش نمی کردند و می گفتند اگر قرار نبود خوراکی ها را بخوریم پس چرا این همه وسایل خریده اند و در سفره چیدند؟!
همه از خودشان، از سفره و از بقیه عکس می گرفتند تا هم یادگاری داشته باشند و هم در اینستاگرام بگذارند.
مادر بزرگم می گفت خیلی خوب است ما از لحظه های خوبمان عکس داشته باشیم اما مهم تر این است که از آن لحظه ها لذت هم ببریم نه این که فقط وقت خود را به عکس گرفتن بگذرانیم و شاد نباشیم.
از عمویم که سه تار می نوازد خواستم که برای ما سه تار بزند چون من صدای آهنگ سه تار را خیلی دوست داریم او هم موافقت کرد و برای ما نواخت و خواند و در پایان همگی برایش دست زدند و از او تعریف کردند.
آن شب دیر وقت به خانه برگشتیم و خیلی به همه ی ما خوش گذشت.
***********
انشا در مورد شب یلدا مناسب برای نوجوانان
یلدا را بلندترین شب سال می نامند. غروب آفتاب آخرین روز پاییز تا شروع صبح اولین روز زمستان شبی است که همگی دور هم جمع می شوند و جشنی بر پا می کنند، سفره می چینند و به شادی شب را می گذرانند تا نحسی اهریمن که همان تاریکی است را از بین ببرند و پیروزی دوباره خورشید را شاهد باشند.
یلدا را با انار و هندوانه می شناسیم، رنگ سرخ این میوه ها نشانه ی سرخی خورشید است خورشیدی که گرما بخش است و در زمستان سرد محافظ شما خواهد بود و از بیماری ها شما را مصون نگاه خواهد داشت.
بعید است که یلدا باشد و دیوان حافظ کنار سفره های پُر هر کدام از ما نباشد. در این شب با نیتی دیوان حافظ را می گشاییم و امیدوارم که غزلی خوب نصیب ما شود که نوید خوشی و خوبی باشد و حافظ از غیب برای ما اسرار دل ها را بگوید.
بزرگ ترها خاطره می گویند و با یاد آوری هر لحظه ی خوش گذشته لبخند بر لبانشان نقش می بندد و در بعضی لحظه ها این لبخند جای خود را به صدای ممتد قهقهه ها می دهد و در برخی مواقع اشک، از خوشی زیاد.
یلدا پر از دورهمی های خوب، شادی و خوردنی های خوش طعم است شاید به همین دلیل است که یلداها به یاد ماندنی ترین لحظه ها و خاطرات هستند، و همین شادی است که موجب می شود تا از یاد ببریم که بلند ترین شب سال را می گذرانیم و روز که روشنایی است زود از راه می رسد.
***********
انشا در مورد شب یلدا را چگونه گذراندید
من شب یلدا را خیلی دوست دارم و همیشه از چند روز قبل منتظرم تا شب یلدا برسد.
امسال هم مثل هر سال شب یلدا را در خانه مادربزرگ و پدربزرگم گذراندیم. همه خاله ها و دایی ها و بچه های آن ها هم بودند و تا آخر شب به ما خیلی خوش گذشت.
کلی انار و آجیل و میوه خوردیم، پدر و مادرهای ما در این شب زیاد به ما سخت گیری نمی کنند برای همین همه شب بازی و شیطنت کردیم!
خنده دارترین قسمت شب یلدای امسال موقع بریدن هندوانه بود، همه بیست نفرمان دور هم نشستیم و مادربزرگ هندوانه بزرگ را با چاقو برید، اما هندوانه سفید سفید بود و همه ما با دیدن آن اول ناراحت شدیم و بعد کلی خندیدیم!
به نظر من بهترین قسمت شب یلدا خوردن این همه میوه است اما مادرم می گوید خواندن شعرهای حافظ و فال گرفتن را بیشتر دوست دار.
هر سال به یکی از بچه ها می گویند برای بزرگترها فال حافظ باز کند، پارسال من این کار را انجام دادم و امسال یکی دیگر از بچه ها برای همه فال گرفت و مادرم مثل همیشه شعر فال را با صدای بلند می خواند.
پدربزرگم می گوید شب یلدا از سنت های قدیمی و بسیار خوب ما ایرانی ها است که در بلندترین شب سال آمدن زمستان را جشن می گیریم.
***********
شب یلدا بهانه ای برای دور هم بودن است، یلدا را همچنین می توان جشن و گردهمایی خانوادگی دانست.
در شب یلدا خویشاوندان نزدیک در خانه بزرگ خانواده گرد می آیند. به بیانی دیگر، در سرمای آغازین زمستان، دور کرسی نشستن و تا نیمه شب میوه و آجیل و غذا خوردن و بهفال حافظ گوش کردن از ویژگی های شب یلدا است.
برگزاری مراسم یلدا، اگر بتوان نام جشن بر آن نهاد، آیینی خانوادگی است و گردهمایی ها به خویشاوندان و دوستان نزدیک محدود می شود.
در کتاب ها و سندهای تاریخی به برگزاری مراسم شب یلدا اشاره ای نشده است.
امروزه شب یلدا را جشن می گیرند، یعنی آخرین شب پاییز، نخستین شب زمستان، پایان قوس، آغاز جدی و درازترین شب سال.
واژه یلدا سریانی و به معنی ولادت است.
ولادت خورشید (مهر، میترا) و رومیان آن را ناتالیس انویکتوس یعنی روز تولد مهر شکست ناپذیر نامند.
زایش خورشید و آغاز دی را، آیین ها و فرهنگ های بسیاری از سرزمین های کهن آغاز سال قرار دادند،
به شگون روزی که خورشید از چنگ شب های اهریمنی نجات می یافت و روزی مقدس برای مهرپرستان بود.
در لغت نامه دهخدا درباره این سنت کهن چنین آمده است:
یلدا لغت سریانی است به معنی میلاد عربی و چون شب یلدا را با میلاد مسیح تطبیق می کرده اند، از این رو، بدین نام نامیده اند.
شب یلدا یا بلندترین شب سال اول زمستان و شب آخر پاییز است و در بیشتر نقاط ایران در این شب مراسمی انجام می شود
و یکی از زیباترین شب ها در بین ایرانیان است،
در این شب رسم و رسوم مختلفی انجام می شود،
از جمله خوردن هندوانه، آجیل، و بسیاری خوراکی های دیگر تا حافظ خوانی و شب شعر.
****************
